Hoe reken je af met angst?

De kracht van je gedachten is enorm sterk. Dit kan zowel positief als negatief uitpakken. Je gedachten kunnen ervoor zorgen dat je je fantastisch voelt, maar kunnen je ook tegenhouden op weg naar geluk.

Dit heeft voornamelijk te maken met angst. Dat we angst voelen is fantastisch. Het zorgt ervoor dat we niet zonder uit te kijken de straat over steken en zonder parachute uit het vliegtuig springen. Wel zo prettig als je het mij vraagt.

Maar angst kan ons ook echt tegenhouden in het zetten van stappen. Onnodige angst als je het mij vraagt. Nou ja, dat is misschien wel een beetje kort door de bocht. Angst kan ook een spiegel zijn. Angst kan het contrast zijn dat je ervaart als je nieuwe stappen gaat zetten. Het is oké dat het er is, we moeten er alleen voor zorgen dat ze niet aan het roer staat.

Verschillende soorten angst

Angst is er in verschillende vormen. Er is angst in de vorm van gevaar. Bijvoorbeeld als je gaat bungeejumpen of een parachutesprong maakt.

Maar er is ook angst om iets nieuws te proberen. Angst om buiten je comfortzone te stappen. En dit is een interessante. In haar boek Playing Big maakt Tara Mohr ook nog weer een onderscheid.  Ze heeft het over Pachad en Jira.

Pachad is de angst die je niet wilt voelen. Het geeft je een beklemmend gevoel en je bent vooral bezig met wat er kan gebeuren. Welke slechte uitkomst buiten je comfortzone stappen kan hebben. Bang dat je jezelf voor gek zet, dat je door de mand valt omdat blijkt dat je toch geen talent hebt of dat het vliegtuig gaat neerstorten. Het heeft vooral met je ego te maken. Je ego wil niet dat je bepaalde stappen zet. Het wil je veilig in je comfortzone houden. Je maakt je vooral druk om wat er allemaal wel niet kan gebeuren, zonder dat je daar een gegronde reden voor hebt.

Jira: heeft verschillende betekenissen:

1. Het is het gevoel dat over je komt als je een grotere ruimte inneemt dan je gewend bent.
2. Het is het gevoel dat je ervaart als je ineens veel meer energie krijgt dan je had.
3. Het is het gevoel dat we ervaren in de tegenwoordig tijd van het goddelijke.

Het is de angst die we ervaren als we denken aan wat we willen. Waar we kriebels van in onze buik krijgen. De kriebels waardoor we weten dat dit is wat we willen doen, maar het super spannend vinden, omdat het iets totaal anders is dan we van onszelf gewend zijn. De angst voor het onbekende, maar waar we wel naar verlangen.

Het verschil tussen beiden zit ‘m in het gevoel dat je krijgt. Pachad brengt een soort gespannenheid met zich mee, terwijl Jira een ruim en vloeiend gevoel in je lichaam losmaakt. Bij Pachad ben je meer gericht op wat er in de toekomst kan gebeuren, terwijl Jira zich meer op het heden richt.

Afrekenen met angst of toch niet?

Je zou denken dat je geen angst wilt kennen. Angst klinkt als iets negatiefs, maar dat is het niet. Angst houd je bij de les, zorgt voor contrast en zorgt ervoor dat de voldoening groot is.

Niet iedere vorm van angst zou ik uitnodigen in mijn leven. Pachad zou ik de deur wijzen. Dit brengt je niet verder. Dit is vooral doemdenken over wat er mis kan gaan. Daar bereik je niks mee.

Maar als je kijkt naar Jira. Je vindt het supereng om die nieuwe ruimte in te nemen, maar krijgt er wel kriebels van in je buik. Dit soort angst kan je juist helpen in je zoektocht. Het is de angst die je voelt als je in het moment bent. Het zorgt er tegelijkertijd voor dat je je krachtig voelt. Het heeft geen oordeel, dat heeft Pachad wel. Die heeft er vooral moeite mee dat je ego gekrenkt kan worden. Jira is vooral een waarneming dat iets ons boven ons ego uit kan laten stijgen.

Een mooie quote die hier goed bij past is:

sometimes you win, sometimes you learn.

Het kan zijn dat het niet wordt wat je ervan verwacht, maar daar leer je alleen maar van. En daarbij hebben we afgesproken dat we ons niets aantrekken van de mening van anderen. Want daar zijn we bij Pachad als angst bang voor. Jira gaan we juist omarmen. Dit willen we juist wel graag voelen.

Hoe reken je af met bepaalde angsten?

Door er vanaf een afstandje naar te kijken. Op het moment dat je de angst voelt opkomen pak je je journal en ga je schrijven over hoe je je voelt. Schrijven, schrijven, schrijven. Je denkt niet na, begint gewoon en stopt pas als je alles hebt opgeschreven. Daarna laat je het even liggen. Maakt een wandeling en pakt een kop koffie of thee. Ga er eens goed voor zitten en bekijk wat je hebt opgeschreven vanaf een afstandje. Zijn de angsten waar of is het iets wat jij ervan maakt? Vind je het lastig om dit te zien? Probeer dan te bedenken wat je een vriendin zou adviseren als zij dit aan je voorlegt. Doe alsof het niet jouw angsten zijn.

Door het op te schrijven geef je het betekenis. Het mag er zijn. Je hoeft er niet over te gaan piekeren, maar je kunt eraan werken. Daarom is dit zo krachtig.

Ik ben reuzebenieuwd of jij je laat leiden door je angsten. Zit angst achter het stuur of reist het met je mee?