Mijn inzichten van 2022

Begin 2022 besloten mijn vriendin en ik om een vision board te maken voor het nieuwe jaar. Een vision board is een collage van dromen en verlangens voor het nieuwe jaar. We zetten de wekker op 5 minuten en gingen door een stapel tijdschriften heen. Alles wat ons aansprak scheurden we uit en legden we op een stapel. Na 5 minuten knipten we alles waar we wat mee hadden uit en legden we op ons vision board.

Op de mijne stonden woorden als: kwetsbaar, je richting vinden, tijd om te zaaien, op jacht naar een bestseller en de zin: alles op mijn pad zal mij leiden naar de hoogste versie van wie ik ben. Omringd door plaatjes van een typemachine, een vrouw dat lekker wegduikt in haar trui, een vaas met bloemen en een home kitchen. Ik maakte dit bord met in gedachten dat ik in 2022 zou uitvogelen welke kant ik op wil met mijn bedrijf en blog.

Na het plotselinge overlijden van mijn vader in augustus 2021 was ik vastbesloten om mijn leven zo in te richten dat ik er dolgelukkig van word. Want het leven is tekort om dingen te doen waar je niet blij van wordt. Daar sta ik nog steeds volledig achter.

En dan is daar corona. Shit! Dit gooit flinke roet in het eten. Zeg maar gerust de inhoud van een hele schoorsteen tijdens de winter. Daar had ik natuurlijk geen rekening mee gehouden. Het was wel te verwachten dat we het een keer zouden krijgen, maar niet dat ik er een jaar later nog last van zou hebben.

Ik kan naar het moodboard kijken en concluderen dat ik heb gefaald. Want ik heb het bord met de intentie gemaakt om uit te vogelen wat ik met mijn bedrijf wilde doen. Dat is niet echt gelukt, want ik had andere prioriteiten. En toch als ik naar het visionboard kijk heb ik precies gekregen waar ik behoefte aan had.

Ondanks dat mijn visionboard met een andere intentie was gemaakt heb ik er afgelopen jaar heel veel lessen uitgehaald. Een visionboard is dus meer dan alleen plaatjes plakken. Je wensen komen gewoon uit, ook al heb je zelf daar andere gedachten over. Het leven geeft het je op de manier dat voor jou op dat moment nodig is.

Hieronder volgen mijn lessen/ inzichten van mijn visionboard van 2022.

Kwetsbaar. Ik denk dat deze niet echt uitleg behoeft, maar ik doe toch een poging. Dit jaar heb ik me heel kwetsbaar op moeten stellen. Me over gegeven aan het proces. Ik ben afhankelijk geworden van anderen. Ik heb geaccepteerd dat ik het niet alleen kan en hulp nodig heb. Mezelf laten zien op een manier zoals ik mezelf liever niet zie. Zwak en kwetsbaar.

Tijd om te zaaien heeft alles te maken met het planten van nieuwe zaadjes voor mijn toekomst. Niks van wat ik kon is nu nog vanzelfsprekend. Ik mag helemaal opnieuw beginnen. En dat begint met het planten van zaadjes. Deze grond moet goed vochtig gehouden worden, heeft zon/ licht nodig en heel veel liefde.

Vind je richting is heel letterlijk geworden. Ik zie het leven als een navigatiesysteem. Ik laat me leiden naar de plaats van bestemming. Ik heb geen idee hoe ik er moet komen, maar vertrouw erop dat het vanzelf duidelijk wordt. Nu is de revalidatie mijn navigatie, om mij te helpen weer grip te krijgen op mijn leven. Zodat ik een basis heb om de juiste richting te vervolgen. Gelukkig met heel veel liefde van mijn gezin, familie en vrienden om mij heen.

Ik leerde dit jaar dat er eigenlijk maar twee richtingen zijn die je kunt kiezen: de richting van angst of die van liefde. Dat had ik nodig om me iedere dag goed te voelen. Ik kan er niets aan doen dat dit me is overkomen, maar wel hoe ik ermee omga. Ik kan heel angstig in een hoekje gaan zitten, maar ik kan er ook met liefde naar kijken. Wat kan deze situatie mij brengen. En natuurlijk genieten van alle kleine dingen.

De uitspraak: alles op mijn pad zal mij leiden tot de hoogste versie van wie ik ben, werd mijn grootste uitdaging. Eerst moest ik terug naar de kern: wie ben ik eigenlijk? Wie ben ik zonder alle rollen zoals echtgenoot, moeder, dochter, zus, vriendin, werknemer et cetera? Een ware identiteitscrisis volgde. Want wie ben ik in het geheel? Wie ben ik als alles van me af valt? Alle lagen die ik de afgelopen jaren zo zorgvuldig heb opgebouwd.

Ondanks dat het een uitdaging is, werd het ook mijn grootste kracht. Dit gebeurt niet voor niets. Alles is precies zoals het moet zijn. Ik kom hier sterker uit door een stevig fundament te leggen voor de rest van mijn leven.

En de laatste is iets wat ik me nu pas besef. Op jacht naar een bestseller. Tijdens mijn ziekteperiode merkte ik dat schrijven voor mij steeds belangrijker wordt. Schrijven helpt me om mezelf beter te begrijpen. Om te begrijpen wat er nu eigenlijk allemaal gebeurt. Door het schrijven kwamen ook mijn mooiste en waardevolle lessen bloot te liggen. Ook merk ik dat er nog meer bewustzijn mag komen voor long covid. Ik ben nu bijna een jaar verder. Ik wil mijn ervaringen, inzichten en lessen vastleggen in een boek. Voor mezelf om op terug te kunnen vallen, om na te laten aan mijn nageslacht en voor anderen om een hart onder de riem te steken. Je bent niet alleen.